To już trzecia część. Zastanawiam się, czy nie ominąć kilku pytań i potem wszystkie 26 własnych odpowiedzi złożyć w poręczny PDF dołączony do newslettera. Jak myślicie?

#9 Jak reagujesz na stawiane Ci wymagania?

Zależy kto stawia i czy mają one sens. Moi mentorzy mogą być pewni, że powieszenie mi poprzeczki pod sufitem jest OK, będę skakać, nawet jak nie doskoczę. Jeżeli ktoś jednak nie wypracował sobie u mnie szacunku i poważania, może gadać zdrów, jeśli naprawdę doskonale nie umotywuje swoich wymagań, będę je mieć w nosie. Dlatego, jeśli przygotowując zajęcia nie mogę odpowiedzieć sobie na pytanie „Po co on_a ma to zrobić?”, wyrzucam to zadanie do kosza. Nie mam nikomu pomagać w zabijaniu czasu, mamy wyjść z tego lepsi, oboje.

#10 Z czego jesteś najbardziej dumna?

Kiczowate, ale z uczniów. Nawet Ci trudni wyrastają, lub wyrośli, na niesamowitych ludzi i to ogromna przyjemność, że mogłam z nimi pracować nad czymś.

Poza tym jestem dumna ze swojej wiedzy, wkładamw nią dużo wysiłku i pracy (chociaż często dobrze się przy tym bawię!). No i mam mocno zakorzenione queer pride.

#11 Czego chciałabyś się nauczyć?

Z rzeczy pisanych dużymi literami: Jak Oduczać Nienawiści, Jak Wzbudzać Ciekawość Świata.
Z rzeczy pisanych małymi literami: robienia dobrych przetworów owocowych na zimę (nikt w rodzinie mi nie przekazał tego rzemiosła), jakichś kolejnych języków, polepszyć chciałabym swoją zdolność networkingowania się (czyt. Być jak Paweł Sroczyński ;D).

#12 Czy jesteś wybrednym czytelnikiem? Jakie są Twoje mocne strony w czytaniu?

W pewnym sensie jestem wybredna – czytam ogromne (w porównaniu do średniej) ilości książek, ale nie czytam ich bynajmniej dla ilości. Nie sięgam po lekkie powieści kobiece czy romanse, ekstremalnie rzadko pozwalam sobie odpocząć przy fantastyce lub książkach o podróżach. Z beletrystyki preferuję powieści, lubię wyrobić sobie zdanie na temat klasyki (Trylogia Sienkiewicza mnie nie porywa, ale lubię Biblię czy „Ulissesa”) – zaś opracowania naukowe i popularnonaukowe chętnie rozgryzam przy herbacie. No i poezja!
Mam spory zasób słownictwa i dużą ciekawość świata; sięgam po lektury zarówno z kulturoznawstwa i socjologii, jak i astrofizyki czy neurobiologii. Zawsze kończę książki, które zdecydowałam się zacząć (jest dokładnie 1 książka w moim życiu, której nie byłam w stanie strawić: „Blaszany bębenek”. Czytałam ją jako lekturę mając lat 17 i nie podobała mi się skrajnie. Urwałam w połowie, nie przemogłam się do tego czasu.). Myślę, że całkiem sprawnie wyłapuję nawiązania literackie, bo daje mi to dużą intelektualną satysfakcję i podziwiam ludzi, którzy w analizie literackiej są jeszcze bieglejsi ode mnie.

Jeśli którekolwiek z tych pytań pobudziło Twoje szare komórki, doskonale. Opublikuj gdzieś swoje odpowiedzi i daj mi znać – link do Twojego bloga, vloga. Możesz też wykorzystać komentarze poniżej, albo w ogóle podesłać mi maila na agnieszkagoronska@gmail.com

Część pierwsza – [tutaj].

Część druga – [tutaj].